26
Eνατενίσεις
Μακαριώτατε καί Ἁγιώτατε Πατριάρχα
Μόσχας καί πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ.κ. Κύριλλε,
υμφοστολεῖται σήμερα ἡ ψυχή μας
καί πτερώνονται οἱ στοχασμοί μας,
ὑποδεχόμενοι τήνὙμετέραΜακαριό-
τητακαί τήν ὑψηλήΣυνοδείαΣας ἐδῶ,
στή θεοφρούρητη αὐτή Μονή, στήν
πάνσεπτη αὐτή καθέδρα τῆς Παναγίας, πού γιά
ἐννέα καί πλέον αἰῶνες ἀποτελεῖ ἔπαλξη κο-
ρυφαία τοῦ κυπριακοῦ μοναχισμοῦ καί ἀπρο-
σμάχητη τῆς ὀρθοδόξουΚυπριακῆς Ἐκκλησίας
ἀκρόπολη, καί ἡ ὁποία ἀπολαμβάνει τῆς εὐλά-
βειας σύμπαντος τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου ἀλλά
καί εὐρύτερα ὅλων τῶν ὅπου γῆς Χριστιανῶν.
Διαμέσου δεκάδων αἰώνων ξεδιψᾶ ἔθνη καί λα-
ούς ἐκ τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν, προσφέρουσα
σ’ αὐτούς τό «ζῶν ὕδωρ» (Ἰω. δ’ 10) τοῦ Κυρίου,
καί τό φῶς τῆς Ἀναστάσεώς του, καί τήν ἀλή-
θεια τοῦ Εὐαγγελίου του.
Ἡ σεπτή χορεία τῶν θεοσεβῶν καί χριστο-
φόρων μοναχῶν τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς Μονῆς,
πού ἀποτελεῖ τήν ἕδρα τῆς ἀρτιγενοῦς Μητρο-
πόλεως Κύκκου καί Τηλλυρίας, μαζί καί τό
χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς θεοσώστου ἡμῶν
Ἐπαρχίας, περιβεβλημένοι σήμερα ὑψηλή τιμή,
Σᾶς ἀπευθύνουν τό «ὡς εὖ παρέστητε». Σᾶς κα-
λοσωρίζουμε ἐδῶ, στό ὑπέρλαμπρο αὐτό ἀνά-
κτορο τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ, τῆς Παναγίας τῆς
Κυκκώτισας, μπροστά στό εἰκόνισμα τῆς ὁποί-
ας ὁ ὀρθόδοξος λαός τῆς Κύπρου ἀκουμπᾶ τά
προβλήματά του καί καταθέτει τίς θλίψεις καί
τούςπόνους του, ἀλλάκαί τίς ἐλπίδες καί προσ-
δοκίες του. Εὐλογητός ὁ Θεός, πού ὁδήγησε τά
βήματά Σας ἐδῶ, στό θεοφρούρητο τοῦ Κύκκου
Μοναστήρι, τό ὁποῖο ἱδρύθηκε κατά τό τέλος
τοῦ 11ου αἰώνα ἀπό τόν αὐτοκράτορα τοῦ Βυ-
ζαντίου Ἀλέξιο Κομνηνό καί τόν ἐδῶ ἀσκητεύ-
σαντα μοναχό Ἠσαΐα, καί προστατεύεται καί
περιφρουρεῖται ἀπό τήν καλλιτεχνηθεῖσα ἀπό
τόν Ἀπόστολο Λουκᾶ σεπτή εἰκόνα τῆς Μεγα-
λόχαρης, τῆς Ἐλεούσας τοῦ Κύκκου, ἡ χάρη τῆς
ὁποίας ὡς ποταμός ἀείρροος ἀρδεύει καί ζωο-
γονεῖ τόν Ἀμπελῶνα τῆς Κυπριακῆς Ἐκκλησί-
ας. Δοξάζουμε τόπανύμνητο ὄνομα τοῦἈναστά-
ντος Σωτῆρος Χριστοῦ, πού ἔφερε τά βήματά
Σας ἐδῶ, στό θερμοκήπιο αὐτό τῆς ὀρθοδόξου
πίστεως καί κοινωνικῆς δραστηριότητας, «ἐν ᾧ
φιλόπονος καί βομβῶσα κυψέλη μελισσῶν, ἐν
ἀκαταπαύστοις μόχθοις καί κόποις τό ἡδύ μέλι
τῶν κοσμοσωτηρίων ἀρετῶν ἀπεργάζεται, πρός
στηριγμόν καί εὐφροσύνην ἑαυτῶν τε καί τῶν ἐν
τῷ κόσμῳ πρός τά οὐράνια τῆς εὐσεβείας ἔργα
ἀποβλεπόντων».
Συσπῶνται τά χείλη μας ἀπό ἔνθεη χαρά καί
πληροῦνται δακρύων οἱ ὀφθαλμοί μας, ὑπο-
δεχόμενοι σήμερα τόν σεμνό καί ὅσιο καί σοφό
καί βαθυγνώμονα ἰθύντορα καί πηδαλιοῦχο
τοῦ σκάφους τῆς ἀδελφῆς Ὀρθοδόξου Ρωσικῆς
Ἐκκλησίας ἐδῶ, στήν μελιτοφόρο αὐτή κυψέ-
λη τῆς ἐργασίας, στήν πάνσεπτη αὐτή καθέ-
δρα τῆς Παναγίας, στό παλαίφατο τοῦ Κύκκου
Μοναστήρι, πού ἀποτελεῖ τό χρυσό κρίκο, ὁ
ὁποῖος ἑνώνει στενά καί ἄρρηκτα τή Ρωσική καί
Κυπριακή Ἐκκλησία. Ἡ θεοφρούρητη αὐτή
Μονή, Μακαριώτατε, μᾶς ὑπενθυμίζει τούς μα-
κρούς καί στενούς ἀδελφικούς δεσμούς τῆς Κυ-
πριακῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τή Ρωσική
Ἐκκλησία, ἀφοῦ εἶναι γνωστό, ὅτι τό βεληνεκές
τῶν δραστηριοτήτων τοῦ μοναστικοῦ αὐτοῦ
Κέντρου ἐξικνεῖτο μέχρι τῆς μεγάλης Ρωσίας μέ
τή δημιουργία καί λειτουργία παραρτήματος,
μετοχίου τῆς Μονῆς, στή Βαρτζία τῆς Γεωργί-
ας, πού ἦταν τότε μέλος τῆς μεγάλης Ρωσικῆς
Αὐτοκρατορίας. Μέσῳ τοῦ Μετοχίου αὐτοῦ ἡ
Μονή Κύκκου, ἀλλά καί ἡ Κύπρος γενικότερα
συνδέονταν μέ τόν ὀρθόδοξο λαό τῆς Ρωσικῆς
