Ενατενίσεις | Τεύχος 22 Ιανουάριος - Ιούνιος 2014 | Περιοδική Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας

Eνατενίσεις

Επίκεντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων

ήταν ο ιερός ναός αποστόλου Βαρνάβα Δασουπόλε-

ως στην Λευκωσία, όπου τελέστηκε η πανηγυρική

Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μακαριωτά-

του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου,

συλλειτουργούντων Αρχιερέων-μελών της Ιεράς

Συνόδου. Στην λαμπρή λατρευτική σύναξη συμμε-

τείχαν, επίσης, οι ΜητροπολίτεςΜαρωνείας Παντε-

λεήμων, εκπροσωπών τονΟικουμενικόΠατριάρχη

Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίο, Βόστρων

Τιμόθεος, έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Κύ-

προ, Τβέρ Βίκτωρ, από την Εκκλησία της Ρωσίας.

Παρέστη, επίσης, συμπροσευχόμενοςστοιερόβήμα

και οΜητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος.

Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Πα-

νιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμ-

μοχώστου κ. Βασίλειος, ο οποίος αναφέρθηκε στην

προσωπικότητα, την βιωτή και το αποστολικό

έργο τουΑγίου, τησυμβολή τουγια τηνπορεία τού

κατά την οικουμένη Χριστιανισμού και βέβαια τη

συμβολή του στη θεμελίωση και την ιστορική πο-

ρεία της Εκκλησίας Κύπρου, της Εκκλησίας της

Πατρίδας του.

Ο πλήρης λόγος του Πανιερωτάτου έχει ως

εξής:

«Στήλη ἦν καθαρὰ τοῦ Χριστοῦ ὁ Ἀπόστολος

Βαρνάβας, πᾶσαν ἀρετὴν ἀποστίλβουσα»

(Ἀλέξανδρος Μοναχός)

ταν ἀνετέθη στὸν Μοναχὸ Ἀλέξανδρο

τῆς Μονῆς τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα

τὸν 6

αἰῶνα ἀπὸ τὸν σκευοφύλακα τῆς

Μονῆς νὰ ἐκφωνήσει ἐγκωμιαστικὸ

λόγο γιὰ τὸν Ἀπόστολο τὴν ἡμέρα τῆς

ἑορτῆς του στὴν ἴδια τὴ Μονή, γιὰ δύο

λόγους λέγει ὅτι δίσταζε νὰ τὸ πράξει.

Πρῶτον, ἔκρινε τὸν ἑαυτό του ἀδύνατο νὰ ἀνα-

λάβει ἕνα τέτοιο ἐγχείρημα καί, δεύτερον, ὄχι

μόνο γιὰ τὸν ἴδιο, ἀλλὰ γιὰ ὅλους ἀνεξαιρέτως

τὸἔργοαὐτὸεἶναιἀπὸτὰπλέονδυσχερέστερα,

γιατὶ πρόκειται γιὰ τὸν «ἐνἈποστόλοις ἐπιση-

μότατον υἱὸν παρακλήσεως, καὶ φωστῆρα τῆς

οἰκουμένης»

Ἀπόστολον Βαρνάβαν. Ἡ διαπί-

στωση αὐτὴ τοῦ ἀδελφοῦ τῆς Μονῆς Ἀλεξάν-

δρουΜοναχοῦ εἶναι ἀντικειμενικότατα σωστὴ

γιὰ τὸν Ἀπόστολο τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.

Ἄλλωστε, αὐτὸ εἶναι φανερὸ ἀπὸ τὴν περι-

γραφὴ τῆς προσωπικότητας καὶ τοῦ ἀποστο-

λικοῦ του ἔργου, ὅπως περιγράφονται καὶ στὸ

«Μεγίστην λόγον ὑπόθεσιν προέθετο τοῖς πτωχοτάτοις ἡμῖν ἡ πατρικὴ ὑμῶν φιλομαθία, ὦ Πατέρων ἄριστε καὶ

ἀσκητῶν δοκιμώτατε Πάτερ∙ προεβάλετο γὰρ ἡμῖν εἰς εὐφημίαν τὸν θεσπέσιον, καὶ ὡς ἀληθῶς τρισμακάριον, καὶ

ἐν Ἀποστόλοις ἐπισημότατον υἱὸν παρακλήσεως, καὶ φωστῆρα τῆς οἰκουμένης Βαρνάβαν τὸν πανύμνητον. Ἀλλ’

ἐγὼ προστάτην τὴν ὑπὲρ λίαν ὑπόθεσιν, τὴν ἐμαυτοῦ ἀπαιδευσίαν ἀντεξάγων, τὴν ὑπακοὴν ἐπὶ πλεῖστον χρόνον

παρῃτησάμην, τὴν ἐγχείρησιν ὀρρωδῶν. Ποῖος γὰρ καὶ λόγος ἐφίκεσθαι δύναται τῆς ἀποστολικῆς τελειότητος; Οὐ

μόνον γὰρ ἐμοὶ ἀδύνατον τὸ τοιοῦτον καθέστηκεν ἐγχείρημα, ἀλλὰ καὶ πᾶσι δυσχερές. Οἶμαι γὰρ πᾶσαν ἀνθρώ-

πων φύσιν λείπεσθαι πρὸς διήγησιν τῶν του μεγίστου Ἀποστόλου Βαρνάβα ἀγαθῶν πράξεων∙ εἰ δὲ καὶ ἐπιχειρή-

σειέν τις περὶ αὐτοῦ λέγειν τι, παρὰ πολὺ μετὰ μὲν τοῦ μέτρου τῆς ἀξίας τῶν πραγμάτων ἀπολῃφθήσεται, κἂν

λίαν σοφὸς καὶ ἐπιστήμων τυγχάνει, καὶ περὶ λόγους δυνατώτατος, εὑρεθήσεται δὲ βυθῷ θαυμάτων ἐγκυβιστῶν»

(ἈλεξάνδρουΜοναχοῦ. Ἐγκώμιον, § 1. Acta Sanctorum (AS), σελ. 436-437).

ΜΝΗΜΗΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ

ΟΜητροπολίτης Κωνσταντίας - Αμμοχώστου

κ. Βασίλειος